Oud salon

Zes zwarte stoelen staan hier langs de muren 
en de piano is van ebbenhout;
aan grijzen wand landschappen met figuren
in zwarte lijsten met een streepje goud.

In zulke kamers is men altijd oud,
de zomerdagen en de winteruren
zijn even lang, alles is sterk gebouwd
en kan, ofschoon bouwvallig, eeuwen duren.

Er staan, zoals het hoort, voor de gordijnen
een oude cactus en een clivia,
die één week bloeien en dan verder kwijnen.

Hier heerst de vrede, de eeuwigheid bijna...
In zulke kamers drinkt men oude wijnen
en denkt men rustig over 't leven na.

Jan van Nijlen

Uit De dauwtrapper, 1947, uitgave Van Oorschot, Amsterdam

Een niet alledaags aanbod van een stadsdorper op de DAM, de Diensten- en Activiteiten Markt van het stadsdorp.
Eerst een toelichting bij hem thuis en vervolgens een rondleiding op de fiets door de Bijlmer.
Slechts weinigen weten dat de Bijlmer, sinds de grote vernieuwingsoperatie, een prachtige en bijzondere wijk is.
Bovendien heeft het stadsdeel een rijke geschiedenis.

Evert van Voskuilen (stedenbouwkundige) neemt je, na de korte inleiding bij hem thuis, graag mee naar dit opmerkelijke landschap met de voormalige buitenplaatsen, de voormalige hoogbouwwijk, de recente vernieuwingsoperatie en bijzondere architectuur.

Duur: ca. vier uur(met pauze). Gepland in april 2018 - bij voldoende deelname.

Mail naar info@stadsdorpnieuwmarkt.nl en vermeld in de onderwerpregel: Ik reageer op aanbod A2001 - fietsexcursie door de Bijlmer.

 
Politiemensen kregen kritiek omdat ze ‘etnisch profileerden’. Jongeren met een donkere huidskleur in dure auto’s werden en worden soms meermalen per dag gecontroleerd. Goed fout natuurlijk. Maar profileren is vaak verstandig. Als je in de Onkelboerensteeg vijf jongeren van welke afkomst dan ook luidruchtig op je af ziet komen, ben je wel erg onverschrokken als je gewoon doorloopt. Door te profileren schat je in hoe veilig het is. Dat zit in onze genen. Maar profileren is ook cultureel bepaald, zoals bij die politiemensen.
 
Ook ik profileer me wezenloos. Zo betalen volgens mij jonge Fransen nooit parkeergeld en komen ze alleen naar Amsterdam om zich vol te laden met cannabis, zijn kaalkoppen in een T-shirt altijd Engelsen die om 10 uur ’s morgens al dronken zijn, praten alle Spaans sprekenden te hard, en zijn alle Biro-rijders in hun elektrische karretjes niet ouder dan 30 en komen ze uit Stadsdeel Zuid. Zo.
 
Maar ik word constant gecorrigeerd. Zo zag ik laatst een Fransman uit de banlieues van Parijs (dat zie je aan het nummer van het departement op zijn nummerbord) keurig zijn parkeergeld betalen, en zag ik een groep Engelse jongeren allemaal met een flesje water over straat gaan.
 
‘Uitzonderingen daargelaten’, hoor ik u zeggen. Nou, het gaat iets verder. Zo zijn de meeste Airbnb-verhuurders geen huisjesmelkers en zakkenvullers. Ook u heeft vast lieve buren, die zich keurig aan de regels houden, en die u hun bijverdienste wel gunt. Of neem die te hard rijdende bakfietsvader. We kennen allemaal wel een stel jonge ouders die we prijzen omdat ze het aandurven hun kinderen in de Nieuwmarktbuurt te laten opgroeien en niet naar Almere Muziekwijk verhuizen. En wat te denken van die hondenbezitters die hun hond niet aanlijnen, maar wel elk keuteltje van de stoep schrapen. Aardige mensen die je ook nog eens vriendelijk aanspreken.
 
Ik wil maar zeggen. Profileren kan handig en veilig zijn, maar het is niet verkeerd daarbij te blijven nadenken. En laten we ook eens bedenken hoe mensen van buiten óns profileren. Hoe zij ons fietsgedrag ervaren, naar onze woekerende geveltuin kijken, of ons afval, onze lawaaiige verbouwing aanhoren, onze smerige dieselauto ruiken, of onze Amsterdamse brutaliteit (‘Geintje!’) waarderen. Dat maakt nederig.