Je bent geliefd

29 januari - dag 29

Shane Taylor werd beschouwd als een van de gevaarlijkste gedetineerden van Groot-Brittannië. Aanvankelijk zat hij in de gevangenis voor een poging tot moord, maar zijn straf werd met vier jaar verlengd omdat hij een bewaker had aangevallen met een kapot glas en omdat hij een opstand was begonnen.

Hij werd in een isoleercel gezet in een extra beveiligde instelling. Hij kreeg zijn eten via een luikje. Zijn deur ging alleen open als er zes gewapende bewakers buiten stonden.

Later werd hij overgeplaatst naar een andere extra beveiligde instelling waar hij werd uitgenodigd voor Alpha. Tijdens een van de bijeenkomsten bad hij: “Jezus, ik weet dat U voor mij gestorven bent aan het kruis. Ik haat wie ik ben; wie ik geworden ben. Wilt U me alstublieft vergeven en in mijn leven komen?' En op dat moment werd hij vervuld met de Heilige Geest. Hij rende naar buiten de gang op en riep tegen iedereen die hij kon vinden: “Jezus is echt!”

Zijn gedrag veranderde zo volkomen dat hij uit de isoleercel mocht en uiteindelijk een verantwoordelijke positie kreeg in het gevangenispastoraat. Hij bad voor het gevangenispersoneel en voor zijn vijanden. Toen hij vrijkwam, werd hij lid van een kerk en zette zich hiervoor in. Hij ontmoette een vrouw die ook geen gemakkelijk leven had gehad en verzeild was geraakt in drugs en criminaliteit. Ook zij kwam tot geloof in Jezus. Nu zijn ze getrouwd en hebben ze vijf kinderen.

Als je nu met Shane praat, is het bijna niet voor te stellen dat dit dezelfde man is die vroeger zo veel mensen zo veel angst heeft aangejaagd. Hij heeft de wonderen van Gods liefde (Psalm 17:7, WV) aan den lijve ondervonden. Hij zegt: “Jezus heeft me geleerd lief te hebben en te vergeven. Hij heeft me gered. Hij heeft me alles wat ik heb gedaan vergeven. Hij heeft mijn leven compleet veranderd.”

1. Weet dat God van je houdt en dat je kostbaar bent voor Hem

Gods liefde voor jou is zo groot omdat zij zo innig is. David roept tot God en vraagt Hem om te laten zien 'hoe genadig en liefdevol' hij is' (v.7, HB). Hij bidt: 'Behoed mij als de appel van uw oog' (v.8a). De appel van je oog is de pupil (de opening in de iris waardoor het licht binnenvalt op het netvlies), en staat voor het kostbaarste deel. Denk vandaag eens na over hoe kostbaar je bent voor God.

Hij vraagt: 'Verberg mij in de schaduw van uw vleugels' (v.8b). Ook dit spreekt van Gods liefde, nabijheid en bescherming. Jezus gebruikte deze beelden toen Hij naar het volk in Jeruzalem keek vlak voordat Hij gekruisigd zou worden. Hij verlangde ernaar dat zij zich onder zijn vleugels zouden verzamelen (Matteüs 23:37).

David wordt omringd door 'vijanden' (Psalm 17:9), mensen met gevoelloze en gesloten harten die hoogmoedig tegen hem spreken (v.10). In je leven kun je letterlijk tegenover vijanden komen te staan. Welke moeilijkheden je ook het hoofd moet bieden, ook jij kunt altijd vertrouwen op Gods innige liefde voor jou.

Heer, vandaag roep ik tot U. Behoed mij als de appel van uw oog en verberg mij in de schaduw van uw vleugels.

2. Ervaar Gods liefde, goedheid en genade

Jezus vertelt een gelijkenis waarin het wonder van zijn grote liefde zichtbaar is. In de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard zien we de bijzondere goedheid en genade van God. Hij geeft dezelfde zegen aan hen die als laatsten het koninkrijk binnenkomen als aan ieder ander. Soms wekt dit onze jaloezie (v.15b). We zijn tevreden met onze omstandigheden tot we merken dat iemand anders het beter heeft. Dan komen we in de verleiding om jaloers op hen te zijn.

De landeigenaar in deze gelijkenis lapt de gebruikelijke beloningsrichtlijnen aan zijn laars. Dit doet hij niet om zelf meer winst te maken; nee, zijn reden is precies tegenovergesteld. Hij wil goed zijn en meer betalen dan hij verplicht is. God lijkt op die landeigenaar. Zijn zegen en vergeving zijn altijd groter dan we ooit zouden kunnen verdienen.

Soms horen we getuigenissen van mensen zoals Shane Taylor, die een verschrikkelijk leven hebben gehad. Maar 'ter elfder ure' (v.9) komen ze tot inkeer en geloven ze in Jezus. Alles wordt hun vergeven en ze mogen delen in alles wat Jezus met zijn dood en opstanding mogelijk heeft gemaakt (v.19). Sommige mensen klagen dat dit niet eerlijk is of dat mensen zoals Shane te veel worden opgehemeld. Maar God maakt juist gebruik van hun getuigenissen, vaak nog meer dan van de mensen die de hele dag in de brandende zon hebben gewerkt (v.12b).

Net als we gisteren hebben gelezen, is in Gods koninkrijk alles omgekeerd: 'Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten' (v.16). Jezus zegt dat dit geen reden is om jaloers te zijn. Het is een reden om je te verwonderen over de goedheid van God. In zijn grote liefde is Hij goed voor iedereen. Alles is genade. Alles is onverdiend. Alles is het resultaat van wat Jezus heeft voorspeld (vv.17-20).

God is niet alleen goed voor andere mensen, zoals Shane. Hij is ook goed voor jou en mij. Als God ons alleen zou geven wat we verdienen, zouden we er bekaaid afkomen. Maar als je de goedheid aanneemt waarmee God je overlaadt, zie je verbluffende resultaten.

Door Jezus' dood en opstanding (vv.18-19) kunnen jij en ik vergeving ontvangen en ons voor eeuwig koesteren in zijn grote liefde.

Heer, dank U voor uw onvoorstelbare goedheid voor mij. Laat mij nooit jaloers zijn als het lijkt alsof anderen meer zegen van U ontvangen dan ik. Dank U dat ik vandaag mag weten dat ik geliefd ben, nu en tot in eeuwigheid.

3. Houd je in moeilijke tijden vast aan zijn grote liefde

Job houdt vast aan Gods grote liefde, ook als hem lange tijd de vreselijkste dingen overkomen. Hij zegt: 'Al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen?' (13:15, HSV).

Hoewel Job een onberispelijk en rechtschapen leven had geleid, ontzag had gehad voor God en het kwaad had gemeden (1:1), was hij niet volmaakt. Hij heeft het over 'de zonden van mijn jeugd' (13:26) en zegt: 'U zou mijn wandaad in een buidel weggesloten hebben, mijn fouten hebben toegedekt' (14:17).

De fout van Jobs vrienden was, dat ze zijn leed koppelden aan zijn zonde. In dit gedeelte zien we dat Job steeds gefrustreerder raakt door wat zijn vrienden zeggen. Zij hebben het maar over 'zonde' (11:6,14) en veroordelen Job eigenlijk (v.5). Ze praten in clichés en bieden geen echte troost.

Uiteindelijk heeft Job er genoeg van en zegt: 'Maar net als jullie heb ik mijn verstand, ik ben niet jullie mindere. Wie weet dit soort dingen niet?' (12:3). 'Wat jullie weten, weet ik ook' (13:2). Hij zegt tegen hen dat ze maar beter niets kunnen zeggen: 'O, wilden jullie maar eens zwijgen, dat zou wel een blijk van wijsheid zijn' (v.5).

We hebben zulke wijsheid nodig als mensen lijden, zodat we niet direct klaarstaan met gladde praatjes, maar Gods grote liefde laten zien in ons handelen en heel voorzichtig zijn met wat we zeggen.

Job heeft een heel wat gezondere houding dan zijn vrienden. In zijn ellende ervaart hij een intens gevoel van eenzaamheid en schreeuwt hij het uit tot God: 'Waarom verbergt u uw gezicht en behandelt u mij als uw vijand' (v.24). Na de dood van zijn vrouw schreef C.S. Lewis zijn boek 'Verdriet, dood en geloof', waarin hij dit soort ervaring beschrijft als 'een deur die in je gezicht wordt dichtgesmeten'.

Maar ondanks dit alles kan Job tegen God zeggen: 'Al zou hij mij doden, zou ik niet hopen?' (v.15, HSV). Hij kent God en vertrouwt Hem, ook in zijn allerdiepste wanhoop.

Weet en vertrouw erop dat de lengte van je leven uiteindelijk wordt bepaald door God en dat Hij 'het aantal maanden dat [je] leeft bepaalt' en dat niemand de grens die God stelt kan overschrijden (14:5).

Tegelijkertijd krijgt Job klaarblijkelijk een glimp te zien van het leven na de dood waarin niets, ook de dood niet, je kan scheiden van Gods grote liefde: 'Als een man gestorven is, zal hij dan weer levend worden? Dan zou ik alle dagen van mijn strijd hopen, totdat er voor mij verandering zou komen' (v.14, HSV; zie ook 19:25 ev.).

Jij en ik hebben het zoveel beter dan Job, omdat we weten van het kruis en de opstanding van Jezus. Wij hebben een vaste hoop op een eeuwig leven in Gods nabijheid, waar we ons voor altijd kunnen koesteren in zijn grote liefde.

Naarmate het verhaal van Job vordert, zien we dat hij gelijk heeft om te blijven vertrouwen op God. God legt Job nooit uit waarom hij zoveel ellende moest doorstaan, maar Jobs vertrouwen in Gods liefde wordt gerechtvaardigd. In al onze ellende moeten we op de een of andere manier vasthouden aan de wonderen van Gods liefde en trouw (Psalm 17:7, WV).

Heer, dank U dat ik mag vertrouwen op uw grote liefde, ook al is er zo veel in deze wereld wat ik niet begrijp. Help me vandaag en iedere dag om me te koesteren in uw grote liefde voor mij.

Pippa's bijdrage

'Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten.'

Ik heb dit vers vaak zonder zijn context gebruikt. Toen de kinderen nog klein waren en verloren bij een spel of niet zo goed scoorden bij een examen of wedstrijd, zei ik altijd: 'De eersten zullen de laatsten zijn en de laatsten de eersten.' Het was een soort grapje, maar toch ook bedoeld om niet te vergeten dat wat wij belangrijk vinden in dit leven – succes, prestaties, vooraan staan – niet zo belangrijk is in het koninkrijk van de hemel.